چرم از محبوب ترین و لوکس ترین پارچه هایی است که متقاضیان بسیاری در سراسر دنیا دارد. با افزایش مدرنیته و گرایش به تجمل گرایی میزان تقاضا برای آن افزایش چشمگیری یافته است. تولید چرم گیاهی از ضایعات کشاورزی یکی از دستاوردهای مهم بشر به شمار می رود. زیرا تولید چرم طبیعی و مصنوعی، حجم بالایی از آلودگی را به دنبال دارد. به طوری که چهارمین منبع آلوده کننده محیط زیست شناخته می شود. زیرا دباغی پوست ها، نیازمند مواد مختلفی از جمله کروم، آرسنیک، سولفات و ... می باشد که تاثیرات منفی بر محیط زیست خواهد داشت و بر سلامت افراد نیز نتایج نامطلوبی را به همراه دارد.
اهمیت ضایعات کشاورزی در تولید چرم گیاهی
حجم بسیار انبوهی از ضایعات کشاورزی در حال تولید است که تنها راهکاری که قبلاً برای دفع آنها در نظر گرفته می شد، سوزاندن بود که خود با تولید گازهای گلخانه ای از جمله متان، سهم زیادی در آلودگی هوا داشته و بافت و ساختار خاک را هم دچار آسیب های مختلفی شده. همچنین موجب از بین رفتن مواد مفید مغذی در آن می گردد.
امروزه تفکر جدیدی در حال شکل گیری است که البته در نقاط محتلف جهان از سطح توسعه متفاوتی برخوردار می باشد که این ضایعات را به عنوان موادی ارزشمند و کاربردی در صنایع دیگر به ویژه صنعت چرم سازی مورد استفاده قرار داده است. با این کار هم از کشتن بی مورد حیوانات با پوست های تزیینی کاسته می شود و هم مواد اولیه را با کمترین هزینه می توان تامین نمود. از طرفی حجم آب مجازی یا آب پنهان را برای تولید محصولات چرمی به حداقل می رساند.
منظور از آب مجازی آبی است که از ابتدایی ترین مرحله تا انتهای تولید آن مصرف می شود. به عنوان مثال این مقدار برای تولید هر یک جفت کفش چرم به 800 لیتر می رسد که با توجه به تولید انبوه این محصول، حجم آب مورد نیاز برای آنها رقمی سرسام آور را ایجاد می کند. علاوه بر این به خاطر رخداد های تغییر اقلیمی و خشکسالی های اخیر، مدیریت منابع آبی موجود امری ضروری می باشد.